Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

και λιγο παραγοντιλικη

καλή σαρακοστή

                           

πήγα σήμερα οδοντίατρο. Όπως το περίμενα έτσι και έγινε. Μου 'πε πως έχω λέει ουλίτιδα. Το περίμενα. Ο ροζ εμετός από οδοντόκρεμα που βγάζω κάθε φορά που πλένω τα δόντια μου και μια συνεχής ακαθόριστη γεύση αίματος που έχει γίνει σχεδόν μόνιμη, μου 'βάλαν τους πρώτους ψύλλους. Μου είπε ακόμα, πως οι πονοκέφαλοι μου δεν προέρχονται, όπως πίστευα, από τους φρονιμίτες μου, αλλά οτι κατά πάσα πιθανότητα, απο το γεγονός, οτι μάλλον σφίγγω πολύ τα δόντια μου όταν κοιμάμαι. Αυτό, λέει, το παθαίνουν αυτοί, που έχουν άγχος. Έχω εγώ άγχος; Δεν μπορούσα να του πω πόσο σιχαίνομαι τους αποχαιρετισμούς. Και τις πληρωμές, πόσο σιχαίνομαι τις πληρωμές. Και μου την έσπασε. Δεν μπορούσα να του το πώ και εσύ δεν έλεγες να καταλάβεις εκείνη τη φορά.
Πως αν είναι δυνατόν, τα φυσικά και τα μεταξύ μας άϋλα δεν υπόκεινται σε κανενός είδος εμπορίου, ούτε χρηματικού, ούτε ανταλλακτικού.

λάιβ

-έπρεπε να 'χεις έρθει στο live μας το σάββατο..
-και εσύ, έπρεπε να 'χες έρθει στα alive μου...-και ας ήταν και δευτέρα.