cousin

sleep

λάθρο-

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1486392

ρεγκινα

η ιστορία του μαυρίσματος

 

Το δικαίωμα στην τεμπελιά, βιβλίο του Paul Lafargue, ένα εξαιρετικό- για την εποχή του πάντα-, δοκίμιο για την <<αλλόκοτη μανία που διακατέχει τις εργατικές τάξεις>> των καπιταλιστικών κρατών, να προσφέρουν αναίμακτα και με περίσσια προθυμία, την εργασία τους, περιγράφει με έναν σχεδόν απλοϊκό τρόπο, τον κεντρικό ρόλο της δουλειάς, στις σύγχρονες κοινωνίες. Ρόλος που διατρέχει και διαπερνά όλο το φάσμα της κοινωνικής και ταξικής οργάνωσης, και αποτελεί πηγή συνηθειών, παραδόσεων στο δυτικό -αν τελικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια τέτοια αν μη τι άλλο ισοπεδωτική έκφραση- πολιτισμό. Ανατρέχοντας στις σελίδες του, ερώτημα που δεν έπαψε να με προβληματίζει είναι κατά πόσο τελικά ο κεντρικός ρόλος αυτός, που η εργασία διακατέχει στην οργάνωση και διάρθρωση των κοινωνικών και πολιτισμικών συνηθειών στα καπιταλιστικά (πάντα) κράτη, αποτελεί τελικά το στοιχείο αιτιολόγησης των προτύπων ομορφιάς από τα μέσα του 20ου αιώνας μέχρι και σήμερα. Η ανθυγεινότατη συνήθεια του μαυρίσματος (ειδικά στις χώρες του Νότου όπου, οι άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη από την βιταμίνη που παράγεται κατά την έκθεση στον ήλιο, εφόσον έχουν ούτως ή άλλως ηλιοφάνεια όλο το χρόνο) αποτελεί ένα μικρό δείγμα αυτού. Ακολουθεί το κάπνισμα, η ενδυμασία με παντελόνι κτλ. Συνήθειες που μέχρι πριν από ένα αιώνα, φάνταζαν ποταπές ή ήταν ταμπού (όπως το να καπνίζει μια γυναίκα δημόσια), σήμερα όχι μόνο αποτελούν καθημερινά και συνηθισμένα φαινόμενα, αλλά επικροντούνται μάλιστα ως σύμβολα κοινωνικής και σεξουαλικής απελευθέρωσης (!) για το γυναικείο φύλο. Ας το δούμε καλύτερα...

1600 μπουκάλια the movie

http://www.youtube.com/watch?v=PTR4AHh0Vu8

Ούτε φοβόμαστε, ούτε κλαίμε. Τίποτα δεν τελείωσε.

Την Δευτέρα 5 Αυγούστου στις 6.30 το πρωί το κράτος επέλεξε να επιτεθεί σε τρεις κατηλειμένους χώρους στην Πάτρα. Την κατάληψη Παραρτήματος, την κατάληψη Μαραγκοπούλειο και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι των Τ.Ε.Ι (κατάληψη Ν.Γύζη). Αρχικά διμοιρίες με τη συνδρομή της πυροσβεστικής εισβάλουν στη κατάληψη του Μαραγκοπουλείου (στην οποία στεγάζεται το «συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης Πέρασμα» και ταυτόχρονα λειτουργεί και σαν κατάληψη στέγης) και συλλαμβάνουν πέντε συντρόφους που βρίσκονται στο χώρο τη στιγμή εκείνη. Λίγη ώρα αργότερα μηχανανές δίας και μια διμοιρία εγκλωβίζουν και προσαγάγουν έντεκα συντρόφους που κατευθύνονταν στην κατάληψη. Σχεδόν ταυτόχρονα διαφόρων ειδών αστυνομικές δυνάμεις εισβάλουν και στις άλλες δύο καταλήψεις. Και στους τρεις χώρους οι μπάτσοι σε πλήρη συνεργασία με δημοτικούς υπαλλήλους αρχίζουν αρχικά να καταστρέφουν και να κατάσχουν πράγματα και στη συνέχεια να χτίζουν τα παράθυρα και να σφραγίζουν τις πόρτες των κτιρίων.

ατύχημα

κρίση και μπιχλιμπίδια

προ κρίσης

μετά κρίσης

παρακάτσεμα, μπαλκόνι κουζίνας

άγνωστη πατούσα

πριγκιπέσα

αδερφές

η πορνογραφία πέρα απο το καλό και το κακό

Η Πορνογραφία Πέρα Απ’ το Καλό και το Κακό

από το http://stop-omofovia-xanthi.blogspot.gr/2013/04/blog-post_28.html

Επιλέγουμε να δημοσιεύσουμε δυο (από τα) κείμενα που διαβάστηκαν (και συζητήθηκαν) κι ένα μικρό απόσπασμα της ταινίας του Bruce LaBruce ‘Raspberry Reich!‘ που (μεταφράστηκε απ’ την ομάδα μας και) προβλήθηκε στο πλαίσιο του Ανοιχτού Κύκλου Αυτομόρφωσης Η Πορνογραφία Πέρα Απ’ το Καλό και το Κακό, που πραγματοποιήθηκε στις  22-23 Απριλίου στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Xanadu.

Τι κάνουμε μετά το όργιο;*

Σύμφωνα με τον Γάλλο φιλόσοφο Μποντριγιάρ, στον οποίο ανήκει το παραπάνω ανοικτό ερώτημα, η λέξη «όργιο» συμβολίζει «όλη την εκρηκτική στιγμή της νεωτερικότητας», τη στιγμή της απελευθέρωσης σε όλους τους τομείς. Πολιτική απελευθέρωση, σεξουαλική απελευθέρωση, απελευθέρωση της γυναίκας, του παιδιού, των ασυνείδητων ενορμήσεων, απελευθέρωση της τέχνης. Απελευθέρωση λοιπόν παντού, πλην όμως: εικονική. Ζούμε την προσομοίωση της απελευθέρωσης.