Εκείνη τη μέρα είχε ήλιο. Ήταν μια σχεδόν καλή μέρα, τόσο καλή ώστε οι μεσήλικοι άνδρες να αρνούνται το λουκουμάκι μαζί με τον ελληνικό και οι μεσήλικες γυναίκες να λιάζονται συνθέτοντας βιταμίνη ντε, υπό το φόβο της οστεοπόρωσης, τα εφηβάκια να παίζουν μπάλα χωρίς να αναρωτιούνται αν είναι η κατάλληλη περίοδος να ξυρίσουν εκείνο το απροσδιόριστο τρίχωμα στο άνω χείλος και τα περιστέρια να τσιμπάνε ευχαριστημένα τα σουσάμια που πέφτουν από τα χείλη των νεαρών κοριτσιών καθώς ανταλλάσσουν τυπικές φιλοφρονήσεις για να σπάσει ο πάγoς. Θα ήταν μια σχεδόν ωραία μέρα ή τουλάχιστον μια μέρα λίγο πιο υποφερτή. Γιατί ο ήλιος κάνει πάντα τις μέρες λίγο πιο υποφερτές, έτσι λένε τουλάχιστον οι πιο αφελείς από εμάς. <<ΑΡΧΙΔΙΑ ΚΥΡΙΟΙ! >>σκέφτεται εκείνη.<< Όποιος δεν φοβάται τον ήλιο είναι είτε φοιτητής είτε τουρίστας.>> Και εκείνη τη μέρα ο ήλιος ήταν ένας επικίνδυνος ψυχρός ήλιος, και δεν είναι καν μέρα εθνικής εορτής, αφού κανένα άσπρο πουκάμισο δεν φορέθηκε με μπλέ φούστα και κανένα κεφάλι δεν γύρισε προς την πλευρά των επισήμων, κανένας μπαμπάς δεν φωτογράφησε τον παιχταδόρο του, κανένας Αλβανός δεν τραμπουκίστηκε και οι ερτ έπαιζε σάπια επεισόδιο ντέσπερτ χάουζγουάιφ. Κι όμως εκείνη τη μέρα, τη μέρα που οι σερβιτόροι αφού ζύγιασαν την κατάσταση αποφάσισαν να μην φτύσουν τελικά στον καφέ των μαλακισμένων μεσήλικων ανδρών που δεν θέλουν μεν το λουκουμάκι αλλά για τη σερβιτόρα το σκέφτονται, οι μεσήλικες γυναίκες αποσύρθηκαν στις σκιές των μεσήλικων ανδρών τους, τα εφηβάκια μαλακίστηκαν με την ιδέα οτι μαλακίζονται και τα νεαρά κορίτσια αναρωτήθηκαν αν τα νεαρά κορίτσια μαλακίζονται ή αυτό είναι κάποιυ είδος ανωμαλίας, εκείνη, εκείνη ακριβώς τη μέρα διαπράχθηκε ένα έγκλημα. Ένα τρομερό έγκλημα, ένα φρικτό, ένα φοβερό, φοβερό έγκλημα. Ναι πράγματι ένα έγκλημα τόσο σκληρό,τόσο αποτρόπαιο που καμία γριά δεν έκανε χορογραφία αιγυπτιακής τοιχογραφίας καθισμένη σε πλαστική καρέκλα για να το περιγράψει στην εγγονή της προς παραδειγματισμό, κανένας γιακάς δεν κούμπωσε βιαστικά, κανένα μάγουλο δεν φιλήθηκε προφίλ στα 2/4α και εν τέλει αυτοί που κοιτάχτηκαν στον καθρέπτη και αναστέξαν ήταν οι συνήθεις παχουλοί ύποπτοι. Εκείνη τη μέρα... Τι φρικτή μέρα τι φρικτό θέαμα! Έγινε ένα έγκλημα.
τίποτα.
τίποτα.
