από το Κομπάνι μέχρι τον Κομπάνη

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης

Στις 10/07/13, την 37η ημέρα απεργίας πείνας του Κώστα Σακκά -ενάντια στην επέκταση της προφυλάκισής του πέραν του ορίου των 30 μηνών- πραγματοποιήθηκε παρέμβαση αλληλεγγύης στην Ακρόπολή με σκοπό την αντιπληροφόρηση για το γεγονός, στοχευμένα, σε μια από τις πιο “ζωντανές” (τουριστικά) περιοχές της Αθήνας. Από την αρχή της παρέμβασης ομάδες ΔΕΛΤΑδων ”συνόδευαν” τους αλληλέγγυους και κάποια στιγμή επιτέθηκαν, με αποτέλεσμα 13 προσαγωγές, εκ των οποίων οι 2 μετατράπηκαν σε συλλήψεις.

Στον πόλεμο ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο ο καθένας που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως κομμάτι αυτού του αγώνα προφανώς μπορεί να βρεθεί στο στόχαστρο της καταστολής, όποια μορφή κι αν αυτή παίρνει κάθε φορά (απόλυση, σύλληψη, ξυλοδαρμος κλπ). Στις διώξεις συντρόφων αναγνωρίζουμε την καταστολή και τρομοκράτηση ολόκληρου του κινήματος. Αναγνωρίζουμε το σύγχρονο κυνήγι μαγισσών που εφαρμόζει το κράτος απέναντι στην ίδια του την άρνηση. Γι’ αυτό, όσο αποτελούμε κομμάτι αυτής της άρνησης δεν θα αντιλαμβανόμαστε την αλληλεγγύη σαν μια έκφραση αλτρουϊσμού προς τους διωκόμενους, αλλά σαν μια κίνηση πολιτικής υπεράσπισης του συνόλου των αγωνιζόμενων καθώς και του ίδιου του αγώνα.

H αλληλεγγύη δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά αποκτά αξία σαν κομμάτι του συνολικότερου αγώνα για ατομική και κοινωνική απελευθέρωση.

συγκέντρωση αλληλεγγύης

παρασκευή 31/10, 9 πμ ευελπίδων, στο κτίριο 7

( στις 6 η πορεία για τους εξεγερμένους μετανάστες τη; Αμυγδαλέζας, στην πλατεία Αμερικής)

Έχω μια κιβωτό/που τρέχει μ’ εκατό…( αναδημοσίευση)

Το Αιγάλεω δεν έχει αλλάξει τόσο τους ανθρώπους του ώστε να ξεχαστεί η μεγάλη πλημμύρα του 1977 που σκότωσε 7 συνανθρώπους μας. Και είναι αλήθεια ότι για όσους την έζησαν, η χτεσινή μέρα την θύμιζε σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα. Και αν οι νεκροί αποτελούν ενός είδους διαφορά από τότε, αυτό δεν είναι παρά ένα ζήτημα τύχης. Πέρασαν όλων των ειδών οι «ειδήμονες» , οι «υπεύθυνοι κι αρμόδιοι», οι «κοινωνικά ευαίσθητοι», οι «αγωνιστές», οι «αλλάζουμε την πόλη μαζί», οι δεξιοί κι αριστεροί… από πόστα και πόστα διαχείρισης των κοινών. Αυτό που πάντα υπερίσχυσε ήταν οι ασκήσεις των τυχάρπαστων.

Και η πόλη βυθίστηκε ολοκληρωτικά στο τσιμέντο. Τσιμέντο. Ένα υλικό που δεν αφομοιώνεται ποτέ από τη φύση. Μόνο την κατατρώει. Απλώνεται πάνω στη γη ξεκόβοντάς την από ό,τι την κάνει να ανασαίνει. Και όταν η γη θελήσει να ανασάνει τότε ξερνάει τα τσιμέντα. Όχι. Αυτό δεν είναι εκδίκηση. Η φύση δεν είναι άνθρωπος για να ξεπέσει στο μέτρο του. Ο άνθρωπος είναι που εκδικείται τη φύση του κι αυτή είναι που, αναπόφευκτα, πάντα θα του το θυμίζει.

στο σπίτι παρτ2

το άρωμα του quanto δεν το 'χει άλλος κανένας

Θέλω σου ξεσκίσω τα χείλη

θέλω να σου δαγκώσω το λαιμό και για επιδόρπιο τ' αυτί,

να τραβήξω τα μαλλιά σου

να ενοχλήσω τις μελανιές σου ή να σου κάνω καινούργιες .

Θέλω να σου ασκήσω βία και να μην την καταδικάσεις απ' όπου κι αν προέρχεται.

Θέλω να είμαι μόνη.

Θέλω να είσαι η μόνη, φωνή μεσ' τη νύχτα μου

και θέλω να είμαι η μόνη φωνή μεσ' το μυαλό σου.

Υπερβάλλω, όμως,

Πως, μ' αρέσει το σώμα σου

θέλω να είμαι το σώμα σου.

Και αφού,

όλα τελειώνουν να είμαι εκείνο το ποσοστό του ανθρώπινου ιστού που γίνεται σκόνη.

θέλω να γίνω σκόνη να κάθομαι στα έπιπλα

και να σε βλέπω που αλλάζεις ρούχα.

Και αφού όλα τελειώνουν,

θέλω να είμαι η σκόνη που τρυπώνει στους διακόπτες

και έτσι να είμαι πάλι το φως σου.

Και αφού, όλα τελειώνουν

θέλω να είμαι σκόνη που κάθεται στις φωτογραφίες και στα πορτραίτα των αγίων σου.

και έτσι με κάποιο τρόπο πάλι να με λατρεύεις.

Και όταν όλα τελειώσουν

και σε πιάσει αλλεργία στη σκόνη

να κάνεις φασίνα με εκείνο το απορρυπαντικό, το ελληνικά νησιά

γιατί ξέρεις... μου χρωστάς ρε πούστη κάτι διακοπές.

κυριες και σκυλοι

               

φανταστικοί διαλόγοι

-δεν ξέρω τι σκατά σκέφτεσαι τώρα τελευταία.κάθεσαι σπίτι και σαπίζεις, στον καναπέ και στο φέισμπουκ και στις μελό κομεντί του ΜAGAS. περιμένεις το κινητό σου να χτυπήσει (το γαμημένο). σούπερ γκόμενα η γουάτς απ, πάντα σε θυμάται η γλυκιά μου. αν τουλάχιστον σάπιζες απο το φως του ήλιου..ντάξει καταλαβαίνω έχει μακαρόνια με κιμά από το μεσημέρι και προτιμάς να κάτσεις μέσα και εντάξει, οκ είναι σίγουρα καλύτερα από όλους τους υποψήφιους κιμάδες που θα στην πέσουν στα μπαρ του μεταξουργείου, θα κάνουν τυχοδιοκτητό έρωτα μαζί σου θα σε κολλήσουν κονδυλώματα και θα σε πετάξουν σπίτι σου το πρωί (αν θυμάσαι δηλαδή που μένεις). κοίτα δε ξέρω πώς να στο πω, θα είμαι απότομη μάλλον. έχω μωρέ σιχαθεί τη φάση σου. ε και δεν είναι οτι δεν έχω άλλη συμπόνοια να σου δώσω ή οτι δεν σε νιώθω, δε σε πονάω. είσαι δικός μου άνθρωπος στην τελική.Δικός μου.. ξέρεις, συναισθηματικός κορπορατισμός, ένα πράμα. συγκοινωνούντα δοχεία. καλά βλακείες λέω. έλα γέλα λίγο. ω σταμάτα: είσαι σα μύξα κολλημένη στη μύτη μου. μυξα μύξα μύξα πράσινη μύξα μυξα μύξα νεράκι-μύξα- νεράκι-μύξα-μύξα. Άκου σοβαρά. εγώ ψυχολόγος δεν είμαι, αλλά αν ήμουν θα σου 'λεγα οτι έχεις μια ψευδαίσθηση. την ψευδαίσθηση οτι αποκτάς αξία μόνο μέσω της θλίψης σου. Και δε λέω μίσος ταξικό, αλλά άμα είναι να αυτοκτονήσουμε όλοι από απογοήτευση, ε ρε φίλε.. ποιός θα μείνει να μισήσει τότε;
και ξέρεις: η οδύνη με την ηδονή ένα γράμμα δρόμο
- ΓΟΥΦ!

απιστευτο

σοκαρισμένη δήλωσε πρωτοετής φοιτήτρια μέλος των ΕΑΑΚ όταν έμαθε οτι οι prodigy έχουν και άλλα κομμάτια εκτός απο το omen. 

πολυκατοικίες

στο σπίτι

κυρίες και κύριοι