η καταστροφή

indymedia

ρένα ρασούλη

proudly presents

το ελευθεριακό στέκι πικροδάφνης proudly presents το bar noir
         Τι να με φοβίζει άραγε περισσότερο;
Η μοναξιά στο απέραντο γκρίζο μιας παρακμάζουσας πόλης, ή η τρομοκρατία των δελτίων των 8 από τις επίπεδες οθόνες τελευταίας τεχνολογίας;
Να κυκλοφορώ ανάμεσα σ’ ένα άψυχο πλήθος νομίζοντας πως είμαι διάφανος και παρακολουθούμαι, θεωρώντας πως όπου να ‘ναι θα με κατασπαράξουν, ή πως αν δεν χορέψω στο μηχανικό τραγούδι των Σειρήνων της εποχής θα μείνω στάσιμος σ’ ένα, ούτως η άλλως, πολύχρωμο τίποτα;
Ίσως να με φοβίζουν όλα αυτά και ακόμη περισσότερα σ’ έναν κόσμο που είναι φτιαγμένος για να τρομοκρατεί οτιδήποτε ζωντανό πάνω και γύρω του με σκοπό να συνεχίζει να επιβιώνει η ασχήμια του…
Φοβίες, πανικός, φοβικά σύνδρομα, τρόμος, μοιάζουν να είναι, μεταξύ άλλων, το τίμημα που καλείσαι να πληρώσεις για να διατηρείς την επαφή σου με αυτήν την νέα σκοτεινή εποχή.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΙΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΙΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΟΖΩΝΤΑΝΩΝ
Καθώς ο φόβος ανέκαθεν αποτελούσε ένα υπολογίσιμο όπλο για τους διαχειριστές του, είναι σίγουρο ότι πολλοί από τους φόβους που μας κατακλύζουν και πολλές φορές μας ελέγχουν, είναι τα προϊόντα του εξουσιαστικού αρρωστημένου κόσμου που μας περιβάλλει, φτιαγμένου για εμάς χωρίς κανέναν μας και που σαν άλλοι χάρτινοι πύργοι , όμως, καταρρέουν όταν συνειδητοποιούμε πως ο μόνος φόβος είναι ο φόβος και οφείλουμε   να καταστρέψουμε. Για να ορίσουμε εμείς το παιχνίδι της ζωής μας, για να ορίσουμε εμείςτο παιχνίδι της ζωής μας, για να γίνουμε εμείς οι άρχοντες των στιγμών μας.
ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΡΗΓΜΑΤΑ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ 
ΤΗΣ ΝΕΚΡΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ

666

666 προβολές σήμερα!

Ο Κλόουν

<< Καταλήγω να καταλαβαίνω καμιά φορά αυτούς τους μανιακούς για τους οποίους μας μιλάνε τόσο πολύ οι εφημερίδες, κι όταν συλλογίζομαι πως υπάρχει κάτι που λέγεται ''συζυγικό καθήκον'' με πιάνει ανατριχίλα. Όταν μια γυναίκα βλέπει το Κράτος και την Εκκλησία να της επιβάλλουν αυτό το πράμα, πως να μην οδηγήσουν τέτοιες ενώσεις σε φρικτες τραγωδίες; Δεν μπορεί κανείς να επιβάλλει με το ζόρι τον οίκτο! Άλλο ένα ζήτημα που θα θελα΄να συζητήσω με τον Πάπα. Ειναι σίγουρα άσχημα πληροφορημένος>>
απόσπασμα απο το βιβλίο του Heinrich Boll: Ο κλόουν

Ο Κλόουν

<< Αυτό που με ενοχλούσε ιδιαίτερα σε εκείνα τα ''ζουρ φιξ'', ήταν η αφέλεια των επαναπατρισμένων εμιγκρέδων. Όλες αυτές οι μετάνοιες, όλα αυτά τα ''πιστεύω'' προς τη δημοκρατία, τους συγκινούσαν σε τέτοιο σημείο, ώστε η συνάντηση τελείωνε πάντα με συναδελφώσεις και αγκαλιάσματα. Οι άνθρωποι αυτοί δεν καταλάβαιναν πως το μυστικό της τρομοκρατίας συνίσταται στη λεπτομέρεια. Είναι πολύ εύκολο να μετανιώνει κανείς για τα μεγάλα πράγματα- πολιτικά λάθη, μοιχείες, φόνους, αντισημιτισμό...μα ποιός μπορεί να συγχωρέσει όταν δεί τη λεπτομέρεια;(...) Κράτησα την ανάμνηση τόσων στιγμών, τόσων λεπτομερειών...και τα μάτια του Χέμπερτ δεν άλλαξαν. (...) Οι εμιγκρέδες αγνοούν επίσης πως οι Ναζί σπάνια στέλνοταν στο μέτωπο, και πως εκείνοι που σκοτώνοταν ήταν σχεδόν αποκλειστικά οι άλλοι. Με λίγα λόγια η υπόθεση είναι πολύ διαφορετική απο ό,τι τι φαντάζονται οι εμιγκρέδες, που σίγουρα δεν μπορούν να σκεφτούν παρά δύο κατηγορίες: ένοχοι-μη ένοχοι, ναζί-αντιναζί>>
για την δημοκρατική υποκρισία των στελεχών της γκεστάμπο μετά τον πόλεμο
απόσμαμα απο το βιβλίο του Heinrich Boll: Ο κλόουν

Ο κλόουν

<< Δεν είμαστε ρεαλιστές. και ξέραμε πως οι ρεαλιστές ήταν το ίδιο ηλίθιοι όπως εκείνες οι μαριονέτες που, αν και φέρνυον εκατό φορές το χέρι στο λαιμό τους, δε θα ανκάλυπταν ποτέ το σχοινί, που στην άκρη του κρέμονταν>>
απόσπασμα από το βιβλίο του Heinrich Boll, o κλόουν

μικρές αγγελίες: χαμένοι στη μετάφραση

Δίνω αμοιβή 1.000.001.001 σε όποιον μου πεί οτι κατάλαβε το παραμικρό απο το: ''Χαμένοι στη μετάφραση'' - και το εννοεί!- της Σοφία Κόπολα
hipsters not accepted.

σε σένα μιλάω

σοβαρά τώρα..

στοκερ?

ποιός είσαι;

Υ.Γ.: έχω χεστεί πάνω μου.

πιτσιρικι

ο κακός ο λύκος

πέθανε.

περιστέρης

meanwhile in athens

χαμηλές πτήσεις

κακοκαιρία

φόβος και τρόμος vol.3

βράχος

antifa union- woody allen

woody allen on nazis

ο morrisey, το ιντιμιντια

Αν ο Morriseey σας είναι γνωστός από το soundtrack στην σειρά " Μάγισσες" σκεφτείτε πόσο ειρωνικό είναι το γεγονός οτι ο ίδιος βρέθηκε πολλάκις αντιμέτωπος με το ίδιο κυνήγι μαγισσών. Πριν κάποια χρόνια ο ίδιος προσαχθεί από τις μυστικές υπηρεσίες, κάποιων κύριων που τύγχαναν να βρίσκονται στις πρωθυπουργικές θέσεις των οικονομικών κολοσσών της Δύσης, επειδή ενοχλήθηκαν από τα τραγούδια και τις δηλώσεις του, για τη Μαγκι και τα άλλα παιδιά. Στη χώρα της ελευθερίας, η ελευθερία να δηλώσεις το μίσος σου για τον πρωθυπουργό της χώρας είναι μάλλον ταμπού. Αυτά, για την έκφραση των πάντων (ανεξαιρέτως του αν εκφράζουν φασιστικές και εν γένει αντικοινωνικές, αντιεπιστημονικές- βλ.θεωρίες των δύο άκρων- απόψεις αρκεί να είναι νόμιμες και εκλεγμένες) , που η δημοκρατίες, μας υπόσχονται. Για να θυμόμαστε και να μην κοροϊδευόμαστε.
τσάκα και το τραγουδάκι

Ο Κλόουν

<<Προσπάθησες να παρηγορηθείς με τον κάλπικο αριστερισμό του Φρέντεμπωυλ. Του κακού. Του κακού επίσης δοκίμασες να σκανδαλιστείς με τον δεξιό κυνισμό του Μπόθλερτ.Υπάρχει μια πολύ ωραία λέξη: μηδέν. Μη σκέφτεσαι παρα το μηδέν. Ούτε τους Καγκελάριους, ούτε τους Καθολικούς. Σκέψου τον κλόουν που κλαίει μέσα στην μπανίερα του, και που ο καφές στάζει στις παντόφλες του>>
Απόσπασμα από το βιβλίο του Heinrich Boll, o Κλόουν.

όλα όσα ήθελες να ξέρεις για την κρίση και δεν (ν)τολμάς να ρωτήσεις

ΜΑΣ ΨΕΚΑΖΟΥΝ

συγκάτοικους-ρενα ρασούλη

love story

meanwhile in Athens

φοβος και τρομος 2

φοβος και τρομος