Τετάρτη 13 Αυγούστου 2014

Οι καρέκλες

οι άνθρωποι κάθονται στα μπαρς γιατί δεν έχουν τι να λένε
και εγώ κάθομαι στα μπαρς
γιατί δεν έχω με ποιόν να τα πω.
Προσπάθησα να βγάλω κάποιο συμπέρασμα από όλα αυτά. 
δε βρήκα τίποτα.
Και στη τελική τι κακό έχουν τα μπάρς; οι καφετέριες, οι ταβέρνες και τα μαγαζιά;
έχουν βέβαια οκ.
Εμπορεύματα που σερβίρουν άλλα εμπορεύματα, σε αδρανοποιημένα εμπορεύματα. 
σατανικ.
σιχάθηκα όμως το σπιτικό φαγητό εντάξει;
ξέρεις φασολάδα και μετά σακσες στόρυ. 
ο γιος και η κόρη του τάδε. 
σκάσε μαμά.

Μου 'χει λείψει το συλλογικό φαγητό. 
ο κύκλος η συζήτηση και το αίσθημα οτι δε χόρτασες.
τώρα καφέ και ταβέρνες.
τι να λέμε τώρα..
οι άνθρωποι σε κύκλους κάνουν πάντα κύκλους
σκυμμένοι στις ζωές και τα κινητά τους..

όμως να μωρέ μη τα βάζετε με τις καρέκλες.
θυμηθείτε πόσα κεφάλια άνοιξαν με τις καρέκλες 
και τα απογεύματα που αφήναμε τους ορίζοντες να σχίζουν τα μάτια μας

σε καρέκλες καθόμασταν. 





* αυτό το κείμενο ΔΕΝ στηρίζει τα μαγαζιά, ούτε σαν τρόπο διασκέδασης ούτε σαν τίποτα. άμα αυτό κατάλαβες, κατάλαβες λάθος.
ζόρρυ
* η φωτογραφία χρησιμοποιήθηκε και απο το βδέλυγμα για την εικονοποίηση του καινούργιου του τραγουδιού, που θα συμπεριληφθεί στο επόμενο ζιντί του: η σονάτα του βδελύγματος (παρουσίαση δίσκου 11/9)

αδερφάρες

                                            μίσος μίσος μίσος ταξικό
                                            σφαλιάρες και κλωτσίες σε κάθε ομοφοβικό