Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

κομμουν πιπολ-η κυρία εκδίκηση


γκίνη,
δε σε είδα
αλλά δε πειράζει γιατί τελικά ούτε εμένα είδα
αν ήξερα όμως οτι δε θα ερχόσουν, 
δεν θα ερχόμουν ούτε εγώ
δεν πειράζει όμως έμαθα για τις ειδικές συνθήκες κράτησης.
τα κελιά
λοιπόν τα κελιά, είναι σαν το πασοκ του σημίτη
το πασοκ είναι εδώ εννωμένο δυνατό
και μη νομίζετε οτι εσείς οι έξω 
και εσείς οι απ' έξω,
είσαστε πιο ελεύθεροι 
και πόσες φορές δεν ένιωσα πως είναι οι μπάρες του σούπερ μάρκετ
σαν να ήτο οι μπάρες της φυλακής
και μη νομίζεις 
τα ίδια είναι 
και εδώ και παντού. φτάνουν οι λύσεις.
στενά πεζοδρόμια
στενά μυαλά
στενά σκατά
εξτρα σκατά
φιλιά από το τηλέφωνο 
μεροκάματο 
μερογάματο
μεροληπτικός
αμερόληπτος
μέρα νύχτα 
μέρα νύχτα 
μέρα
νύχτα
ΜΕΡΑ 
ΝΥΧΤΑ
έχουμε μάθει  500 φορές να κλείνουμε το ρήμα άγω-άγομαι 
προσ
και μετα καφές 
και μετά παρέα και μετά τσιγάρα και 
μετά σειρές απο το ιντερνετ  και ταινίες: 
new girl
OLDBOY
αλλά εμένα αυτουνού,
μια άλλη ταινία είναι η αγαπημένη μου

η κυρία εκδίκηση 


ΤΟ ΨΑΛΙΔΙ

να σας ανακοινώσουμε οτι το  Άδικη Κατάρα συμμετέχει στη αυτοοργανομένη συλλογικότητα έκφρασης: το ψαλίδι
λίγα απο εμάς θα βρείτε στο:

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Ένα diss για όσους...

 

ε ναι. να με εκδώσετε σύντροφοι. γιατί είμαι ταλεντάκι. γράφω και μπροσούρες και κείμενα πιο πολιτικά και αναλύσεις ακόμα. Διαβάζω και Αντόρνο στον ελεύθερο μου χρόνο. Και ποίηση. Δεν πίνω αλκοόλ(πια) το κίνημα με χρειάζεται νηφάλια. Δεν καπνίζω, είμαι βίγκαν, η παραγωγή  με χρειάζεται υγιή ε και πρέπει να βρώ και δουλειά. Οι φίλοι μου καλά παιδιά όλοι μορφωμένα με πτυχία. Όταν βρισκόμαστε συζητάμε για πολιτική, οικονομία, διεθνής σχέσεις και επενδύσεις στην υποσαχάριο Αφρική. Ακούμε Μπάχ και Σούμπερτ μα και Χάσμα και Τζόι Ντιβίζιον γιατί η καλή εκπαίδευση αυξάνει τις πιθανότητες ευρέσεως ερωτικής συντρόφου/ισσας, και οι εποχές είναι δύσκολες για ελευθεριακές βλακείες. Πρέπει κάπου κάπου να αναγνωρίζουμε ενα καθεστώς μικροϊδιοκτησίας. Ας μιλήσουμε για υπεραξία. Ο Μαρξ έγραφε οτι το κεφάλαιο είναι ένα είδους συσσωρευμένης ''πεθαμένης'' υπεραξίας. Μια κατάλληλη ενδυμασία, το σωστό λεξιλόγειο και η απαραίτητη τακτική παρουσία σε κινηματικά λάιβ και πάρτυΖ, κινηματική εργασία και χαρά. Άλλωστε, τα τραπεζάκια με τα κείμενα, χρησιμέυουν μόνο για να ακουμπάς τη μπύρα σου, να 'μαστε και κάπου κάπου, πραγματιστές ε;  Σχέση εξουσίας είναι μόνο η απο πάνω, η επιβαλόμενη, μεταξύ μας είμαστε σύντροφοι, μην κοιτάς που εγώ τρώω 3 φορές τη βδομάδα νερόβαστα μακαρόνια και εσύ γράφεις κινηματικά διδακτορικά, υφισπαζόμενος την κινηματική και συναισθηματική μου υπεραξία. Δεν είναι εμπορικό όταν είναι ανταλλακτικό (ε;). Γιατί άλλωστε είμαστε όντως ΜΟΝΟ ταξικά. Το να αναπτύσσουμε φιλικές σχέσεις είναι ιδεαλισμός. Το να ερωτεύεσαι είναι και αυτό ιδεαλισμός. Το να θαυμάζεις κάτι όμορφο είναι σεξισμός. Το να συγκρούεσαι είναι ξεπερασμένο. Το να μη συγκρούεσαι είναι ασεξουάλ. Το να μιλάς να παρεμβαίνεις ανακόπτωντας την παραγωγή (βιομηχανική, πανεπιστημιακή κτλ) είναι αντικοινωνικό.  Ευτυχώς που ξοδεύουμε σάλιο στον κοινωνισμό, γιατί όλα δείχνουν ότι έχει επιτυχία!

(αυτό το κείμενο γράφτηκε για όσους θεωρούν οτι η αλληλεγγύη είναι θέμα προς συνδικαλισμό, για όσους όσους κάνουν στάιλ στις λάιφ μας ,για αυτούς που είναι αντιεξουσία και (σίγουρα θα) αυνανίζονται μπροστά στη θεωρητική ή σωματική τους υπεροχή, εντός και εκτός του χώρου κάνουν ντόρο, για όσους πιστεύουν οτι η αναρχία είναι ζήτημα υγιούς αντιπολίτευσης ή  την είδαν ιππικό,
να γίνουμε ξανα απειλή...
                                                                                                                                                 Cki





Κυριακή 4 Μαΐου 2014

μέχρι να σταματήσεις να φεύγεις





 μέχρι να σταματήσεις να φεύγεις και μέχρι να σταματήσω να έρχομαι, μέχρι τα νέα μας να μην έχουν θάνατο μέχρι να 'μαστε οι δυό μας στο τηλέφωνο και μέχρι με κάθε μέσο να αλλάξουμε τα μέσα παραγωγής μέχρι την κοινωνικοποίηση των μαζών και μέχρι ο χώρος να έχει χώρο και φτάνει πια με τη σαπίλα φτάνει πια με την υγειή αντιπολίτευση, μέχρι την τελική σύγκρουση
να τα λέμε ε;


ωραία μέρα να πεθάνεις.