Αντίο Μπάτμαν

<<Το Νοτιοανατολικό μέρος του κέντρου δεν είναι προσιτό στους τουρίστες. Το Νοτιοανατολικό μέρος του κέντρου αποτελεί προέκταση της περιοχής όπου οι χαρακτηριζόμενοι ως ιδιότυποι κάτοικοι έχουν στήσει τις παράγκες τους. Αυτό το σημείο του κέντρου, παρότι είναι στο ίδιο επίπεδο με την υπόλοιπη πόλη και ο ουρανός φαίνεται  από παντού, θυμίζει έντονα υπόγειο. Μυρίζει σαν υπόγειο και φέρνει την ίδια άσχημη διάθεση που προκαλεί η υγρασία. Οι ρυθμοί είναι λιγότερο έντονοι αλλά οι οχλοβοή ακόμα πιο ανυπόφορη και από το επίσημο κέντρο. Δεν υπάρχουν ούτε σούπερ μάρκετ ούτε μικρά καφέ. Κάθε δύο μέτρα όμως υπάρχει κάποιος που προσπαθεί να πουλήσει ένα μεταχειρισμένο κινητό, κάποια κάμερα ή γυαλιά ηλίου. Οι νόμοι της αγοράς λειτουργούν και εδώ αλλά σε πρωτόγονη εκδοχή. Με τη σκληρότητα της πρωταρχικής συσσώρευσης χωρίς ποτέ κανείς να συσσωρεύει.(..)

Οι σεκιουριτάδες όπως άλλωστε και οι αστυνομικοί είναι συνήθως στρατολογημένοι από το γκέτο. Είναι άτομα που ήθελαν μια καλύτερη ζωή και για να το πετύχουν η μόνη τους ευκαιρία ήταν να στραφούν ενάντια στην τάξη τους. Σαν να είναι κάποιου είδους δοκιμασία. Αν θέλει να αποδείξει κάποιος οτι θέλει να εγκαταλείψει πραγματικά την τάξη του, πρέπει να σταθεί έμπρακτα εναντίον της. Οι γενίτσαροι των μητροπόλεων. >> 
Από το βιβλίο του Τ. Θεοφίλου, Αντίο Μπάτμαν, εκδ. ασσύμετρη απειλή