φανταστικοί διαλόγοι

-δεν ξέρω τι σκατά σκέφτεσαι τώρα τελευταία.κάθεσαι σπίτι και σαπίζεις, στον καναπέ και στο φέισμπουκ και στις μελό κομεντί του ΜAGAS. περιμένεις το κινητό σου να χτυπήσει (το γαμημένο). σούπερ γκόμενα η γουάτς απ, πάντα σε θυμάται η γλυκιά μου. αν τουλάχιστον σάπιζες απο το φως του ήλιου..ντάξει καταλαβαίνω έχει μακαρόνια με κιμά από το μεσημέρι και προτιμάς να κάτσεις μέσα και εντάξει, οκ είναι σίγουρα καλύτερα από όλους τους υποψήφιους κιμάδες που θα στην πέσουν στα μπαρ του μεταξουργείου, θα κάνουν τυχοδιοκτητό έρωτα μαζί σου θα σε κολλήσουν κονδυλώματα και θα σε πετάξουν σπίτι σου το πρωί (αν θυμάσαι δηλαδή που μένεις). κοίτα δε ξέρω πώς να στο πω, θα είμαι απότομη μάλλον. έχω μωρέ σιχαθεί τη φάση σου. ε και δεν είναι οτι δεν έχω άλλη συμπόνοια να σου δώσω ή οτι δεν σε νιώθω, δε σε πονάω. είσαι δικός μου άνθρωπος στην τελική.Δικός μου.. ξέρεις, συναισθηματικός κορπορατισμός, ένα πράμα. συγκοινωνούντα δοχεία. καλά βλακείες λέω. έλα γέλα λίγο. ω σταμάτα: είσαι σα μύξα κολλημένη στη μύτη μου. μυξα μύξα μύξα πράσινη μύξα μυξα μύξα νεράκι-μύξα- νεράκι-μύξα-μύξα. Άκου σοβαρά. εγώ ψυχολόγος δεν είμαι, αλλά αν ήμουν θα σου 'λεγα οτι έχεις μια ψευδαίσθηση. την ψευδαίσθηση οτι αποκτάς αξία μόνο μέσω της θλίψης σου. Και δε λέω μίσος ταξικό, αλλά άμα είναι να αυτοκτονήσουμε όλοι από απογοήτευση, ε ρε φίλε.. ποιός θα μείνει να μισήσει τότε;
και ξέρεις: η οδύνη με την ηδονή ένα γράμμα δρόμο
- ΓΟΥΦ!